Van Mooidal naar het jamhuisje:
genieten van prachtige uitzichten onderweg!
Ik besloot op avontuur te gaan vanuit Mooidal. Gewapend met niets meer dan een paar goede schoenen en een dosis nieuwsgierigheid, begon ik aan een wandeling. Direct tegenover Mooidal vond ik een klein, uitnodigend paadje. Je weet wel, het soort paadje dat je nieuwsgierigheid prikkelt. Ga je mee?
Het avontuur begint
Binnen een paar minuten wandelde ik langs de Geul. De Geul is een rustige, slingerende rivier die door het Limburgse landschap kronkelt, en biedt een schilderachtig uitzicht voor elke natuurliefhebber. Het uitzicht was prachtig (en dat is nog zachtjes gezegd). De schilderachtige Geul, eindeloos veel groen en als kers op de taart; eendjes die vrolijk dobberden op het water. Er is zelfs een brug om over het water te wandelen. Maar, omdat ik niet zo avontuurlijk van geest ben (en ook een beetje lui), besloot ik aan deze kant van de brug te blijven. Daar maak ik in de toekomst zeker weten nog een nieuwe blog van: een mooie herfstwandeling!
Het jamhuisje
Na een korte wandeling kwam ik het jamhuisje tegen! Een klein, schattig kastje gevuld met huisgemaakte jams. Dit is een must-see voor elke wandelaar die van lokale producten houdt. Perfect voor een heerlijk ontbijtje (of zoete lunch) in de lodge. Want laten we eerlijk zijn, wie wordt er nu niet blij van jam?
Dieren in de natuur
Verder kon ik eindeloos wandelen door de natuur. De paden leken geen einde te kennen. En als je goed oplet, zie (en hoor) je allerlei dieren. Tjilpende vogels, een sierlijk fladderende vlinder, een traag kruipende slak en meer. Onderweg kwam ik ook twee ezels tegen, die rustig aan het grazen waren. Langzaam kwamen ze dichterbij toen ik stil bleef staan, nieuwsgierig naar mijn aanwezigheid.
Een Open Veld Vol Groen
Na het passeren van de ezels opende het landschap zich plotseling en kwam ik op een open veld terecht. Het uitzicht was adembenemend: overal waar ik keek, zag ik alleen maar groen. Aan de rechterkant, in de verte, tekende zich een prachtig bosgebied af, wat nog meer diepte en variatie aan de omgeving gaf.
Terug naar Mooidal
Zoals ik eerder al benoemde, leken de paden geen einde te kennen. En dat was ook echt zo. Na ruim 45 minuten in dit groene landschap te hebben gewandeld, besloot ik uiteindelijk terug te keren naar het vakantiepark. Het was heerlijk om zonder vaste route te kunnen wandelen en me gewoon te laten leiden door de paden. Die ongeplande vrijheid, waar je het gevoel hebt dat de tijd even stil staat, maakt het wandelen hier in het Geuldal zo uniek en ontspannend.
Voeg deze wandeling toe aan je 'vakantie in het Zuiden' bucketlist!
Ik maakte deze wandeling op een zonnige nazomerdag. Maar eerlijk gezegd, ik ben ervan overtuigd dat deze route in elk seizoen zijn eigen charme heeft. Of je nu geniet van de kleurrijke herfstbladeren en paddenstoelen, de frisse winterlucht, de bloeiende lente, of een zonnige zomerdag – deze wandeling biedt altijd iets bijzonders.
Ben jij van plan binnenkort Mooidal te bezoeken? Vergeet dan niet het kleine paadje schuin tegenover de parkeerplaats van het park in te slaan. Het is een verborgen juweeltje waar je zeker weten van zult nagenieten. Bedank me later maar! 😉
Liefs,
Lonneke
P.S. Bekijk het filmpje!
Natuurlijk maakte ik ook een leuk filmpje van mijn wandeling, dat Ivo en Dimphy op hun social media konden gebruiken.
